BİR SOSYAL FOBİ HİKAYESİ
Funda 26 yaşında, sosyal anksiyete bozukluğu (sosyal fobi) tanısı konmuş bir danışan. Terapi süreci devam ederken terapiglobal ile sosyal fobisi hakkında konuştu.
Biraz sizi tanıyalım. Ne iş yapıyorsunuz? Nasıl bir hayatınız var?
26 yaşındayım, bekarım. Ailem ile yaşıyorum. Üniversite mezunuyum ancak daha yeni iş aramaya başladım. 2 kardeşim daha var. Hepimiz beraber yaşıyoruz.
Sosyal fobi tanısı almadan önce de bu durumunuzun farkında mıydınız?
Özellikle sosyal fobim var diyemezdim tabi ama yaşadıklarımda bir terslik olduğunun farkındaydım. Anlamsız bir korku, gereksiz bir endişe vardı.
Yaşadıklarınızdan biraz bahseder misiniz?
Benim tedavi arayışım aslında hayattan hiç zevk almadığımı, hayatımın boşa geçtiğini düşünmem ile başladı. Depresyonda olduğumu biliyordum. Çünkü hiç arkadaşım yoktu, hiç erkek arkadaşım olmamıştı. Sadece ailem vardı. Terapi sırasında depresyonuma neden olan olayların bundan daha ötesi olduğunu fark ettim. Üniversitedeyken sınıf çok kalabalıktı. Bu yüzden kendimi hep gizlerdim. Kimse bana çirkin demese bile kendimi hiçbir zaman güzel bulmadım. Arkadaşlarımın olmamasının nedeni ise tamamen benim kendimi geri çekmemden kaynaklanıyor. Beni bir yerlere davet ettiklerinde hep bir bahane bulup, eve kaçtım. Kendimi güvende hissetmiyordum.
Yabancılara bakış açınız nasıldı?
Samimi olmadığım kişilerle konuşmaktan, göz kontağı kurmaktan kaçınırdım. İnsanların dikkatini çekmek istemezdim, aşırı derecede kızarırdım.
Mezun olduktan sonra hiç çalışmadınız mı?
Öğretmenlik mezunuyum ben. Öğrencilerin ve diğer öğretmenlerin karşısına nasıl bu şekilde çıkabilirdim? Ancak birkaç dershanede iş görüşmesine gittim. Size nasıl terlediğimi, kelimeleri bir araya getirirken ne kadar zorlandığımı anlatamam. En kötüsü de konuştuğum kişilerin bana acıyarak bakmasıydı. Geri dönüş yapacaklarını söylediler. Tabi ki de tekrar aramadılar. Ben de olsam kendimi aramazdım zaten. En kötüsü de 26 yaşındayım ancak hiç mutluluk yaşamamışım gibi geliyor.
Size konulan tanı nedir?
Orta derecede depresyon ve sosyal fobi tanısı kondu.
Nasıl bir tedavi sürecindesiniz?
İlaç tedavisi görmekteyim. Bunun yanında her hafta görüştüğüm bir terapistim var. Terapi sırasında kendimi videoda izleme şansını buldum. Sandığım gibi heyecanlı, korkak gözükmüyordum. Bu süreçte öğrendiğim bir şey varsa o da başkalarının beni nasıl gördüğü ile ilgili tamamen yanlış düşüncelere sahip oluşum. Bunu değiştirmeye çalışıyorum. Adım adım ilerliyorum. Terapiden çok memnunum çünkü dışarı çıktığımda tanıdığım kişilerle konuşmaya başladım. Şu anda çocuklara özel ders veriyorum. Onların evine gidip aileleri ile konuşabiliyorum. Endişelerim, terlemelerim azaldı. Çok sosyal bir insan olmak değil hedefim. Herkes gibi hayatımı yaşamak, arkadaşlarımla buluşmak, işime gitmek istiyorum. Bunun için terapiyi aksatmamaya çalışıyorum.
