OKUL SENDROMU

Okulların eğitim-öğretime yeni başladığı bir dönemde yer almaktayız. Bu dönemde okul sendromu yaşanabilir. Okul sendromu; Çocuğun okula gitmekten kaçınması ve kaçınma durumu için yoğun çaba sarf etmesidir.

Okul sendromunun bazı belirtileri vardır;

  • Heves ve enerji kaybı
  • Alıngan ve sinirli olma
  • İştahsızlık
  • Uykuda huzursuzluk
  • Herhangi bir neden yokken ağlama
  • Baş ve karın ağrısı, mide bulantısı gibi belirtiler.

Okula gitmek istememesinin ardında bazı nedenler olabilir;

1. AYRILIK ENDİŞESİ

Ayrılık endişesinin nedeni; ebeveynden ayrı kalmanın getirdiği mutsuzluktur.

Anne-Baba Neler yapabilir?

  • Sinirlenmeyin.
  • Sabırlı olun.
  • Okulun amacını anlatın.
  • Ağlamasını küçümsemeyin.
  • Vedaları kısa tutun.
  • Öğretmeni ile konuşun.
  • Gününü anlatmasına izin verin.

2. YENİ DENEYİMLERLE BAŞ ETME

Çocuğun ev ortamından farklı bir ortama girmesi sonucu yeni ortama uyum sağlamakta güçlük çekmesidir.

Anne-Baba Neler yapabilir?

  1. Evde yeni alışkanlıklar geliştirin.
  2. Çocuğunuzun endişeleri üzerine konuşun.

3. GERÇEKÇİ OLMAYAN BEKLENTİLER

Çocuğunuzun yapabilecekleri ile bir yetişkinin ondan beklentileri farklı olabilir. Çocuğunuza yüksek standartlar koymamalısınız.

Anne-Baba Neler yapabilir?

  • Beklentileriniz gerçekçi olsun.
  • Mükemmeliyetçi davranmayın.
  • Küçük başarılarını ödüllendirin.

4. KENDİNİ YALNIZ HİSSETME

Çocuğun kendini yalnız hissetmesi durumudur. Arkadaş edinme konusunda çekingen davranan, utangaç olan çocuklar kendilerini yalnız hissedebilir.

Anne-Baba Neler yapabilir?

  • Problemin gerçek nedenini öğrenin.
  • Arkadaşlarıyla vakit geçirmesini sağlayın.
  • Sosyal beceriler kazandırın.
  • Boş zaman becerileri kazandırın.

5. ZARAR VERİCİ DAVRANIŞLARA MARUZ KALMA

Çocuğunuza başkaları zarar verebilir. Okula yeni başlayan ya da tatil döneminden sonra yeni bir ortama giren bir çocuğa başkaları fiziksel ya da sözlü olarak zarar verebilir.

Anne-Baba Neler yapabilir?

  • Çocuğunuzu dinleyin.
  • Duygusal açıdan dayanıklı olmasını sağlayın.
  • Çocuğunuza örnek(model) olun.
  • Öğretmenleriyle konuşun.

Kaynakça

Yavuzer, P. D. (2000). Okul Çağı Çocukluğu. İstanbul: Remzi Kitabevi.